ตอนที่ 10: 「〜ね」เนะ

 เอาล่ะ วันนี้เราจะทำทำความรู้จักกับคำว่า 「〜ね」กันดีกว่า อาจจะเป็นคำง่ายๆทั่วๆไปที่ส่วนใหญ่ก็น่าจะรู้กันอยู่แล้ว（แต่บางทีเราก็ไม่ได้ใส่ใจว่ามันมายังไง เหมือนได้ยินเขาใช้มาก็ใช้ตาม 55+）

「〜ね」มีวิธีการใช้อยู่หลักๆ 5 วิธี (จากที่เราไปสืบมาอ่ะนะ)

1. ความเห็นเหมือนกัน 

        A:「今日は暑いね。」 วันนี้ร้อนจังเลยเนอะ

        B: 「うん、暑いね。」อืม ร้อนเนอะ  

    อันนี้ง่ายๆ เบๆ รู้แล้ว แต่ว่านอกจากจะมีความเห็นเหมือนกันหรือรู้สึกเหมือนกันแล้วเนี่ย ก็สามารถใช้ในกรณีที่ถึงแม้จะเห็นไม่ตรงกัน แต่เราก็ยังรู้สึกว่าสิ่งๆนั้นดีอยู่(แบบว่าไม่สนใจความเห็นอีกฝ่าย อยู่ในโลกส่วนตัว ฮ่าา) อย่างเช่น

       A:「これいいねえ」อันนี้ดีจังเลยเนะ

　　B:「もう帰ろうよ」กลับกันเถอะหน่า 
　　A:「ふうん。やっぱりいいねえ」อืมมมม ดีจริงๆด้วยเนอะ

*แต่เขาบอกมาว่า ถึงจะเป็นโลกส่วนตัว แต่ถ้าใช้พูดคนเดียวแบบว่าไม่มีใครข้างๆก็จะประหลาดนะจ้ะ เพราะฉะนั้นถ้าจะใช้ในกรณีนี้ต้องมีคนอยู่ข้างกายเท่านั้น อิอิ 

   

2. ใช้เพื่อถามยืนยัน (และนอนยัน #อ้่าวไม่เกี่ยวโทดๆ)  

     ในกรณีนี้จะขึ้นเสียงสูงตรงคำว่า 「ね」เช่น 

       A: あなたも行きますね？ คุณก็จะไปด้วยสินะคะ？

       B: はい、行きます。ค่ะ ไปค่ะ 

   เมื่อใช้「ね」จะให้ความรู้สึกที่ว่าเราพอรู้มาว่าเขาจะไป แต่ว่ายังไม่แน่ใจว่าตกลงแล้วเขาจะไปหรือเปล่า ซึ่งจะแตกต่างกับการใช้ 「か」ตรงที่ว่า ถ้าเราถามว่า 「あなたも行きますか」หมายความว่าเราไม่รู้มาก่อนเลยว่าเขาจะไปหรือไม่ไป

 

3. ใช้ยืนยันความคิดของตัวเอง 

      มักจะใช้ในการตอบคำถาม เพื่อเป็นการใช้ในการยืนยันความคิดของตัวเองและต้องการให้อีกฝ่ายเห็นด้วยกับเรา จะใช้บอกสิ่งที่ไม่เห็นด้วยกับฝ่ายตรงข้ามแบบนิ่มนวล เช่น 

       

       A: これでいいですか。 แบบนี้ดีหรือยังคะ

       B:これでだめですねえ。　แบบนี้ดูยังใช้ไม่ค่อยได้นะ

　

      ทีนี้ลองมาดูอีกตัวอย่างหนึ่งเปรียบเทียบกับการใช้ 「よ」

   

       A: これでいいですか。 แบบนี้ดีหรือยังคะ

       B:これでだめですよ。แบบนี้ใช้ไม่ได้เลยล่ะ  

     ในทางกลับกันถ้าใช้「よ」จะแสดงความคิดที่ตรงกันข้ามของตัวเองออกมาอย่างชัดเจนมากกว่า และไม่นิ่มนวล ดังนั้นถ้าต้องการจะประกาศความเป็นตรงข้ามหรือเป็นเรื่องที่เรารู้แน่ๆก็ให้ใช้ 「よ」ได้เลย

4.ใช้เพื่อขอร้องหรือสั่งแบบนิ่มนวล

     ทำให้คำสั่งดูน่าฟังมากขึ้น นอกจากนี้ก็ยังมีความหมายถึงการต้องการคำยืนยันด้วย เช่น 「 早く起きなさいね。」

　 

5.ใช้เพื่อแสดงความสงสัย 

     เติมหลังคำว่า 「か」ที่เป็นประโยคคำถาม แต่ไม่ใช่คำถามโดยตรงกับฝ่ายตรงข้าม เป็นอารมณ์แบบว่าลังเลอยู่ แล้วต้องการจะบอกให้อีกฝ่ายรู้ว่าเนี่ย เราลังเลอยู่นะ （แบบเชิงพูดคนเดียวอ่ะแหละ แต่จะแตกต่างกับ 〜なあ ตรงที่ 「ね」จะแสดงว่ารับรู้ว่ามีฝ่ายตรงข้ามฟังอยู่ด้วย ส่วน 「なあ」จะแบบพูดลอยๆคนเดียว） เช่น 先生、これでいいですかねえ。แบบลังเลอยู่ คิดว่าดีแล้ว แต่อยากรู้ว่าเซนเซคิดยังไง อยากจะให้เซนเซเห็นด้วย แต่ไม่กล้าพูดตรงๆ 

＊สรุปว่าเท่าที่ได้ดูมา การใช้คำว่า 「ね」เนี่ย จะพูดคนเดียวไม่ด้ายยยย ต้องมีคนข้างกายอยู่เสมอ และเป็นการพูดเพื่อให้เกิดความนิ่มนวลมากขึ้นในบางสถาการณ์ได้ด้วย :) 　

ตอนที่ 9 : 「のだ／んだ」ใช้ตอนไหนอ่ะ?

  แหม พอใกล้ถึงวันส่งบล็อกครั้งแรกก็อัพรัวกันทีเดียวเชียว ฮ่าาา

หัวข้อของบล็อกเรื่องนี้เกิดขึ้นจาก Task ที่บอกว่าให้เขียนจดหมายไปขออนุญาติอาจารย์ส่งรายงานช้า ตอนเราเริ่มจดหมายก็นึกถึงคำว่า 「レポートの提出期限のことなのですが」จริงๆก็เป็นประโยคที่ใช้อยู่จนชินแล้วว่าต้องใช้ 「〜のですが」เวลาเกริ่นเรื่องมาก่อน แต่อยู่ๆก็เกิดสงสัยขึ้นมาว่าทำไมต้องใส่ แล้ว「のだ／んだ」ทำหน้าที่บอกอะไรในประโยคนั้น เอาล่ะ มาไขปริศนากันเถอะ〜 

การใช้ 「のだ／んだ」

1. ใช้เมื่ออยากให้อีกฝ่ายอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้น

        การใช้ในกรณีนี้ก็ขึ้นอยู่กับสถานการณ์และ イントネーション ด้วย เพราะมันสามารถทำให้ความรู้สึกในการใช้เปลี่ยนไปได้เลย ลองดูตัวอย่าง ดังนี้

      

   สถานการณ์ที่ 1 

           A：こんにちは。いいお天気ですね。何をしているんですか。

               (สวัสดีค่า อากาศดีนะคะ นี่กำลังทำอะไรอยู่หรอคะ?) 

　　　Ｂ：いい天気だから、チューリップの球根を植えようと思って。

                   (เพราะว่าอากาศดี ก็เลยคิดว่าจะปลูกทิวลิปนะค่ะ)
　　　Ａ：そうですか。いいですね。

                   (อ๋อ อย่างงั้นหรอคะ ดีจังเลยค่ะ)

      จะเห็นได้ว่าเป็นการถามเพื่อทักทาย อาจจะไม่ได้อยากรู้จริงๆว่าทำอะไรอยู่  

     สถานการณ์ที่ 2
　      Ａ：Ｂさん、何をしているんですか。

                    (คุณบี ทำอะไรอยู่นะคะ)
　　　Ｂ：いい天気だから、チューリップの球根を植えようと思って。
　　　      (เพราะว่าอากาศดี ก็เลยคิดว่าจะปลูกทิวลิปนะค่ะ)

         Ａ：ああ、そうでしたか。何をしてらっしゃるのかと思っていましたが。
                   (อ๋อ อย่างนั้นหรอคะ ก็นึกสงสัยว่ากำลังทำอะไรอยู่นะคะ)

    

    ในกรณีนี้จะเห็นว่าคุณเอมีความอยากรู้จริงๆว่าคุณบีทำอะไรอยู่ อาจจะเห็นคุณบีก้มๆเงยๆอยู่ที่สวนหน้าบ้านก็เป็นได้ก็เลยสงสัยทำอะไรอยู่ก็เป็นได้ 

     สถานการณ์ที่ 3 
　      Ａ：Ｂさん、何をしているんですか。

                   (คุณบี ทำอะไรอยู่นะคะ)
　　　Ｂ：いい天気だから、チューリップの球根を植えようと思って。
　　　      (เพราะว่าอากาศดี ก็เลยคิดว่าจะปลูกทิวลิปนะค่ะ)

         Ａ：今球根など植えなくてもいいですよ。ちょっと早すぎますよ。

　　　　　(ไม่ต้องปลูกตอนนี้ก็ได้นะ มันเร็วเกินไปนะ)

    

   ในกรณีนี้ค่อนข้างมีความรู้สึกของการเตือนเข้าไปด้วย คุณเออาจจะรู้ว่าคุณบีกำลังปลูกทิวลิปอยู่ แต่คุณเอคิดว่าช่วงนี้เร็วไปเลยอยากจะเตือนคุณบีว่ายังไม่ต้องปลูกหรอก 

     

2. เมื่ออธิบายสถานการณ์ให้อีกฝ่ายฟัง (ข้อแก้ตัว เหตุผล) 

   การอธิบายก็เช่นกัน ระดับความรุนแรงจะขึ้นอยู่กับสถานการณ์ ลองดูตัวอย่างดังนี้ 

           

(credit : japan foundation)

 

    เมื่อคุณเอถามคุณบีว่าทำไมถึงมาสาย? (อยากได้คำอธิบาย) คุณบีจึงบอกว่า "ขอโทษค่ะ เพราะว่ารถบัสไม่มาซักทีนะค่ะ" ซึ่งเป็นการขอโทษที่สุภาพ เนื่องจากมีคำว่า "ごめんなさい” มาก่อน （จะเห็นได้ว่าคุณบีรู้สึกผิด เพราะก้มหัวอยู่）

   คราวนี้ลองมาดูอีกตัวอย่างหนึ่ง 

                    

（credit : japan foundation）

     คำถามเดิม แต่คราวนี้คุณบีไม่ขอโทษแล้ว กลับบอกว่า "เพราะรถบัสไม่มาค่ะ รถบัสมาช้าก็เลยช่วยไม่ได้นี่ค่ะ" แหม่ นี่ขนาดแปลเป็นภาษาไทยก็ไม่อยากให้อภัยเลยนะฮะ 「のだ／んだ」ใช้บอกเหตุผลได้ก็จริง แต่ถ้าใช้แบบนี้ก็จะรู้สึกว่ายึดความคิดของตัวเองมากเกินไป 

3. ใช้กับเรื่องเป็นเหตุเป็นผลที่แสดงการยอมรับ (แบบว่า อ๋อ ต้องเป็นเพราะแบบนี้แน่ๆ) 

      สมมุมติว่าเกิดสงสัยอะไรสักอย่าง แล้วก็คิดได้ว่าต้องเป็นแบบนี้แน่ๆ ก็จะใช้ 「のだ／んだ」

          Ex:   変な男がうろうろしていた。だから、うちの犬が吠えたのだ。

               (อ๋อออ ต้องเป็นเพราะมีผู้ชายแปลกๆมาป้วนเปี้ยนอยู่ หมาเลยเห่านี่เอง)

     แต่ถ้าหากอยากให้ความรู้สึกที่คาดคะเนมากขึ้นก็จะใช้ 「のだろう／んだろう」หรือ「のかもしれない」แทน 

4. ใช้ในการอธิบายสถานการณ์อย่างสุภาพ เพื่อในประโยคหลังจะขออนุญาติทำอะไรบางอย่าง 

     แฮ่ อันนี้แหละ ที่ใช้กันบ่อยเวลาเกริ่นนำเพื่อจะขอทำอะไรบางอย่าง เพราะฉะนั้นข้อสงสัยว่าทำไมต้องใช้ก็ได้เข้าใจแล้วว่า ที่ต้องใช้เพราะเป็นการอธิบายสถานการณ์ให้อีกฝ่ายฟัง 

        Ex: ちょっとお話があるんですが、今よろしいですか。

จบด้วยความกระจ่าง และไปนอนนนนนน :)  

       

    

ตอนที่ 8 :「そう」「よう」「らしい」ใช้อันไหนดีล่ะ?

 ทั้งที่ก็เรียนกันมาหมดแล้ว แต่เอาเข้าจริงพอถึงเวลาใช้ที่จวนตัวกลับพูดให้ตรงตามหลักไม่ได้ (= ='') แล้วหลักที่ว่านั้นก็จำได้ลางๆเท่านั้น เหตุที่อยากจะเขียนเรื่องนี้ มันสืบมาจากการที่ทำ task ในห้องแล้วผิดเรื่องแบบนี้มาสองรอบแล้วข่าาาา ทำไมไม่จำก็ไม่รู้ เผื่อเขียนแล้วจะจำได้ขึ้นมาบ้าง 5555

ลองมาดูกันทีละตัวดีกว่าว่ามีหลักการใช้อย่างไรบ้าง
　

(credit จากเว็บของ Japan Foundation จ้ะ)

  พอดูตารางแล้วก็ทำให้เข้าใจได้ง่ายขึ้นว่าแบ่งแยกการใช้อย่างไร เราจะใช้ 「そうだ」เมื่อสิ่งนั้นเป็นสิ่งที่เราสนใจมากและเป็นสถานการณ์ที่เราเผชิญหน้าตรงๆ แต่ถ้ามีความสนใจหรือไม่ใช่สถานการณ์ที่เผชิญหน้าตรงๆก็จะใช้ 「ようだ」และ　「らしい」ตามลำดับ  การใช้จะเปลี่ยนไปตามสถานภาพและความรู้สึกของเรา จากตัวอย่างที่เขายกมาเป็นประโยคที่เข้าใจง่ายๆ คือ 

このケーキは美味しそうだ。

このケーキは美味しいようだ。

このケーキは美味しいらしいだ。

　เมื่อลองแปลทั้ง 3 ประโยคนี้ออกมาเป็นภาษาไทยแล้ว ก็คงจะแปลได้เหมือนกันหมดว่า "เค้กนี้ดูท่าทางน่าอร่อย" พอเป็นเช่นนี้ ก็เลยทำให้คนไทย (และคนต่างชาติอื่นๆ) ที่เรียนภาษาญี่ปุ่นอยู่สับสนว่าควรจะใช้ตัวไหน เพราะการใช้ภาษาของคนที่เรียนภาษาที่ 2 หรือ 3 มักจะได้รับผลกระทบจากภาษาแม่ กล่าวคือจะแปลจากภาษาแม่มาเป็นภาษาที่ตัวเองเรียนอยู่ เรียกว่า 言語転移 ตามที่ได้เรียนไปในห้อง 

   言語転移 จะมีสองแบบคือ 正の転移(แบบดี) กับ 負の転移(แบบไม่ดี)　ในกรณีนี้เป็นแบบไม่ดี เพราะใช้การแปลเป็นหลักในการเรียนภาษา ซึ่งเรียกว่า 文法訳読法  และเพื่อไม่ให้เกิด 負の転移 เราจึงไม่ควรแปลจากภาษาแม่มาเป็นภาษาที่เราเรียนอยู่ ＃ซึ่งเป็นอะไรที่ทำยากมว๊ากกก 

   นอกเรื่องไปนิด กลับมาๆ เอาละ ตามที่ไปอ่านมาเลย เขาก็อธิบายโดยแยกเป็นสองหัวข้อตามที่มีในตารางด้านบน ดังนี้ 

1) 情報取得時の状況

       เอาล่ะ มีคน 3 แบบที่เกี่ยวข้องกับเค้กชิ้นนี้ สมมุติว่าคนแรกชื่อคุณหนึ่ง คนถัดมาชื่อคุณสอง และคนสุดท้ายชื่อคุณสาม 

       คุณหนึ่งอยากจะเซอร์ไพร์สวันเกิดแฟนสุดที่รัก เลยไปซื้อเค้กมา พอกลับบ้านก็เอาเค้กออกมาจัดเตรียมให้คุณแฟน คุณหนึ่งเห็นเค้กของจริง ชัดๆ เต็มตาๆ แถมได้กลิ่นหอมของเค้กอีกต่างหาก นอกจากนี้คุณหนึ่งอาจจะสามารถสัมผัสกับเค้กชิ้นนั้นได้ด้วย(ถ้าไม่กลัวเละก่อน）ในกรณีนี้คุณหนึ่งจะบอกว่า 「このケーキは美味しそうだ！」ได้มั้ยคะ？ คำตอบคือ ได้！ เมื่อลองย้อนกลับไปดูที่ตารางจะพบว่าในกรณีที่เรา 直接 เนี่ย จะใช้คำว่า そう

　　ที่นี้เรามาดูคุณสองบ้างดีกว่า คุณสองเนี่ยในขณะที่เดินกลับบ้านผ่านร้านเค้กที่คุณหนึ่งไปซื้อมาเมื่อกี๊ มองเห็นโปสเตอร์หน้าร้าน มีรูปเค้กสีสันสวยงามน่ากินแปะอยู่ เมื่อมองไปก็เห็นเค้กตั้งอยู่ในตู้ในร้าน คุณสองเลยร้องออกมาว่า 「このケーキは美味しいようだ」เมื่อลองเลื่อนขึ้นไปดูตารางก็พบว่าจะมีความห่างจากเค้กมากกว่าคุณหนึ่งนิดนึง เพราะเห็นได้ด้วยตา แต่ไม่ได้กลิ่นหรือไม่ได้สัมผัสนั่นเอง 

       คุณสามวันนี้แวะไปเล่นที่บ้านคุณสอง คุณสองเลยเล่าว่า วันนี้ฉันเดินผ่านร้านเค้กนะ มีเค้กสีสวยมาก เป็นเค้กรสช็อกโกแล็ตนะ แล้วข้างบนก็มีสตรอเบอรี่ลูกโต๊โตอยู่ด้วย แล้วข้างในเค้กนะเป็นไอศครีมละ เมื่อคุณสามได้ฟังก็เลยพูดขึ้นมาว่า 「そのケーキは美味しいらしいね」เพราะคุณสามไม่ได้เห็นอะไรเกี่ยวกับเค้กเลย ได้แค่ฟังมาอย่างเดียวเท่านั้น 

2)  関心の度合い

　 จากตัวอย่างเมื่อกี๊ก็พอจะเข้าใจได้มากขึ้นแล้ว นอกจากที่กล่าวไปข้างบนแล้วระดับความสนใจก็มีผลกับการใช้นะจ้ะ เราจะยกกรณีคุณสามมาแล้วกัน

    อย่างที่บอกไป คุณสามได้ฟังเรื่องราวเค้กอันน่ากินของคุณสองไป คุณสามฟังปุ๊ปตาลุกวาว อยากจะไปซื้อกินในทันที ในกรณีนี้จะเห็นได้ว่าคุณสามสนใจในเค้กชิ้นนี้ม๊ากกกก（น่าจะอารมณ์ประมาณว่าแค่ฟังก็ราวกับเห็นของจริงอยู่ตรงหน้า） คุณสามก็สามารถใช้ 「美味しいそう」ได้เช่นเดียวกัน แต่ในทางกลับกัน ถ้าคุณสามเกิดฟังแล้ว อ๋อหรอ อิ่มแล้ว เฉยๆ ไม่อยากกิน แต่คุณสามไม่อยากทำให้เพื่อนเสียน้ำใจในการเล่า คุณสามเลยบอกว่า 「美味しいらしいね」แทน  

＊อย่างไรก็ตาม การใช้คำเหล่านี้ก็ไม่ได้มีข้อกำหนดที่ชัดเจนและตายตัว ขึ้นอยู่กับความรู้สึกของเรามากกว่าว่ารู้สึกใกล้ไกลแค่ไหน :)  

ทีนี้ลองมาวิเคราะห์ความผิดพลาดที่เราเคยทำไว้ดู 

1. 道を聞きたいらしいです。(อันนี้มาจากการ์ตูนสี่ช่องที่เราเห็นภาพ) 

    เนื่องจากว่าเป็นการเล่าเรื่องราวที่เราเห็นภาพอยู่ตรงหน้า เพราะฉะนั้นไม่ว่าอย่างไรก็ใช้ らしい ไม่ได้ เพราะ らしい น่าจะเป็นเรื่องที่ฟังมา ตอนนั้นเราเปลี่ยนไปใช้ 　〜ようだ　แต่เราว่าจริงๆแล้วถ้าเป็นการเล่าเรื่องให้เกิดอรรถรสมากขึ้น น่าจะใช้คำว่า 〜そうだ มากกว่า เพราะจะให้อารมณ์ว่าเราไปยืนอยู่ตรงสถานการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นจริงๆ 

2. 彼氏に捨てられるのが怖いようです。(มาจากการ์ตูนสี่ช่องเช่นเดียวกัน) 

   เมื่อวานที่เราแก้ไปคือแก้เป็น そうだ แต่หลังจากที่เรามาเขียนบล็อกเรื่องนี้แล้ว เรารู้สึกว่ามันไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้นะ (=____=) มันน่าจะแก้เป็น 捨てられるのが怖がります。มากกว่า ＃หรือแก้แล้วผิดหนักกว่าเดิมหว่า 555 　

　ตอนนี้เราก็เข้าใจเรื่องนี้มากขึ้นละนะ หวังว่าจะไม่ผิดอีก (. .) จะจำตารางข้างบนเอาไว้ให้ดี หุหุ 

      

ตอนที่ 7: 飛行機

　งานชิ้นนี้ก็เป็นงานที่สั่งวันเดียวกับงานของตอนที่แล้ว ซึ่งก็ไม่ได้มาเรียนอีกแหละค่ะ ;_; แล้วที่ตลกมาก็คือเห็นภาพแล้วมองเรื่องไม่เหมือนคนอื่นเขา 5555+ เนื่องจากกลับมาทำที่บ้านคนเดียว โดดเดี่ยว น่าสงสาร(จริงๆแล้วไม่น่าสงสารเพราะไม่ยอมมาเรียน =_=)  ก็เลยได้เรื่องมาเป็นแบบนี้ 

โปรดดูภาพประกอบ 

      

(ภาพนี้ก็ภินันทนาการจากเพื่อนฝนเช่นเดิม ขอกราบขอบพระคุณ)

     男の人が空港にいます。家族か友達か知り合いを送りに来たようです。空港の窓から飛行機を見て、バイバイと手を振っています。その後、家に帰って、テレビのニュースからその飛行機が落ちたことを知って、びっくりしました。

 ได้ออกมาเพียง 3 บรรทัด (. .)  เลยมีแก้น้อย ฮ่าาาา  ดูภาพครั้งแรกนึกว่าไปส่งเพื่อน แล้วแบบเครื่องบินตก แต่ที่ไหนได้ จริงๆคือเขาไปขึ้นเครื่องไม่ทัน แล้วเครื่องบินลำนั้นก็ตก ก็ถือว่าเขาโชคดี แหม่ ก็ดูภาพแรกสิขรับ นึกว่าโบกมือบ๊าย บาย 555  อ่ะๆ มาดูจุดบกพร่องก่อนแล้วกัน เนื้อเรื่องผิดค่อยว่ากันใหม่ 

1. 送りに来たようです。

　อาจารย์แก้มาให้เรียบร้อยค่ะ ว่าเป็น 見送り นั่นสินะ คำของเขาสั้นๆก็มีอยู่แล้ว แต่ที่พูดออกมาเป็นแบบนี้เพราะใช้แปลจากภาษาไทยเป็นภาษาญี่ปุ่นนั่นเอง ยังคงคิดเป็นภาษาญี่ปุ่นเลยไม่ได้ T^T

2. 空港の窓　

　 อาจารย์ให้ ? มา จริงๆแล้วก็อยากจะบอกว่ามองเครื่องบินจากหน้าต่างสนามบิน (แบบว่าอยู่ในตึกแล้วมองออกไป) แต่นี่คงจะเป็นปัญหาการแปลจากภาษาไทยไปเป็นภาษาญี่ปุ่นอีกแล้วสินะ ก็น่าจะแก้ได้เป็น 建物から飛行機を見て มากกว่า 

3. 振っています。　

　ผันกริยาอีกแล้วค่ะผันกริยา แหม่ ก็บอกอยู่ว่าเป็นการเล่าเรื่องอดีต ใช้　ています　ไม่ด้ายยยยย〜จึงควรจะเป็น 振ってました ค่ะ 

เอาละค่ะ เรามาแก้ให้เป็นเรื่องราวเหมือนเพื่อนๆกันเถอะ 555 

　昨日、外国に行く予定があるけど、大渋滞で飛行機に間に合わなかった。飛行機の搭乗ゲートに着いた同時に、その飛行機が空を飛んで行ってしまった。悔しかったけど、仕方がなくて、家に帰った。その夜、いつものようにテレビのニュースを見た。何のニュース

が出たと思う？その飛行機のニュースだよ。その飛行機が海に落ちて、たくさんの人が亡くなったって。私は超びっくりしたよ。その飛行機に乗ったら、もうここに話さないね。病院か天国にいるかもしれない。

　บรรทัดเพิ่มมาหน่อย แต่ต่างจากเดิมหมดเลย เหมือนเขียนใหม่หมด ฮ่าาาา ก็ไม่รู้ว่าจะมีผิดมากขึ้นหรือเปล่านะ แต่เนื้อความน่าจะดีกว่าเดิมแหละ :P ก็ตอนแรกสามบรรทัดเองง่ะ 

   วันนี้ไม่ไหวแล้วววว จะตีสองละ >.<  นอนดีกว่าาา ส่วนของงานเสร็จหมดแล้ว เดี๋ยวค่อยมาอัพส่วนของตัวเองเล่นพรุ่งนี้ :)  

　

ตอนที่ 6: 秘密

　เรื่องมีอยู่ว่า... 

 

 (ขอขอบคุณภาพจากเพื่อนฝน เนื่องจากวันนั้นไม่ได้ไปเรียน ;_; ) 

 เนื่องจากไม่ได้ไปเรียนในวันที่เขาทำงานชิ้นนี้กันจึงต้องมาพูดคนเดียวที่บ้านโดยไม่ได้ฟังคำอธิบายใดๆเลย และได้ออกมาดังนี้ 

    男の子と女の子がいます。二人は恋人同士です。女の子は整形手術して、美人になります。そのおかげで、いい彼氏ができました。ある日女の子が彼氏に自分の昔の写真を見られてしまって、不安になりました。彼氏に捨てられるのが怖いようです。でも、彼氏が「なんだ、そんなこと気にしなくていいのに」と言って、自分の髪を外しました。実は彼は髪の毛が全然ないから、女の子の整形のことに気にしません。女の子がそのことを知って、じっとになりました。

เอาล่ะ เรามาดูกันทีละจุดดีกว่า :3 

1. 美人になります。

　คาดว่าน่าจะผิดเพราะการผันกริยา ผิดแบบไม่น่าจะผิด (=____=) คือจริงๆแล้วต้องเป็น なりました ใช่มั้ย เพราะว่าไปทำมาแล้วก็ต้องสวยแล้วสิ เอ้อออ ไม่คิดเลย 

2. 怖いようです。

　อันนี้ไม่รู้ว่าได้หรือไม่ได้ เพราะอาจารย์ขีดมา แล้วเขียนไว้ข้างบนว่า OK แต่ มีเครื่องหมาย ? แถมมาให้ด้วย 555 ก็เลยลองไปหาคำตอบดู คิดว่าในกรณีนี้อาจจะใช้ 怖そう แทนนะ  

3.女の子の整形のことに気にしません。

　ดีจ้ะ ผิดแบบไม่คิดอีกแล้ววววว โอ้ยยย แค่คำช่วยง่ายๆ เพราะมันคือ ことを気にしません。ก็รู้นะ ก็เรียนมา แต่ตอนพูดเนี่ย คิดไม่ทัน มั่วไปก่อน 

4.女の子がそのことを知って・・・

　เอาอีกละ (= ='') เปลี่ยนจาก が เป็น は สินะ เพราะกว่ากล่าวถึง 女の子 มาแล้ว ทั้งๆที่ task คราวที่แล้วก็โดนแก้ไปแล้วรอบนึง 

5.じっとになりました。

　คำนี้คงไม่มีอยู่ในสารระบบญี่ปุ่นสินะ เป็นการสร้างคำเองของยูยู่ว 55 จริงๆแล้วต้องการจะบอกว่า ผูู้หญิงคนนั้นก็ตกใจช็อกยืนตัวแข็งถื่อเลย อะไรประมาณนี้ คำว่า じっと เนี่ย คุ้นหูมาจากการดูรายการทีวีรายการหนึ่ง จริงๆแล้วมันคือ じっとする แต่ด้วยความที่คิดว่าเป็นสภาพเลยน่าจะเป็น になる มากกว่า 

เอาล่ะ และเมื่อลองแก้ใหม่ก็กลายเป็นแบบนี้ 

　ねえ、恋人同士の面白いことがあるよ。あるすごい美人な人は素敵な彼氏ができた。でもね、実は彼女は整形美人だ。このことは彼氏さんが全然知らない。知ったら、ショックかもしれないね。で、ある日彼氏さんが彼女の家に来て、昔の写真を見てしまった。彼女は不安になって、もう別れられると思った。でも、彼氏さんは全然怒らなくて、そんなことを気にしないと言った。彼氏さんがいい人だと思っているだろう？でも、言った後、自分の髪の毛を外したよ。実は彼氏さんは髪の毛がないよ。だから、彼女の整形を気にしないのだ。彼女はこのことを知って、自分の昔の写真を見られた時よりショックした。

　

　ไม่รู้ว่าแก้แล้วผิดมากกว่าเดิมหรือเปล่า 555 แต่คราวนี้ได้ตัวอย่างมาอ่านแล้ว เลยพอเข้าใจได้ว่าให้เล่าเรื่องเหมือนคุยกับเพื่อน ก็เลยเปลี่ยนใหม่เกือบหมดเลย (*O*)/  เอาจริง บางทีก็ยังงงๆกับคำช่วย は กับ が อยู่ว่าไม่รู้ตรงไหนจะใช้อะไร เดี๋ยวคงต้องลองหาข้อมูลเพิ่มสักหน่อย 

ตอนที่ 5: 目に浮かぶ描写 (การ์ตูน 4 ช่อง) 「書き直し」

　สืบเนื่องจากบทความตอนที่แล้วที่เป็นดูการอธิบายการ์ตูนสี่ช่องแบบกระทันหันของตัวเองที่มั่วเยอะมาก 55 พอได้ลองมาเปรียบเทียบระหว่างของ native speaker กับของตัวเอง จึงนำมาพิจารณาว่ามีส่วนไหนที่ควรจะแก้ไขบ้าง รวมทั้งได้รับคำแนะนำจากอาจารย์และจากคุณคนญี่ปุ่นในบทความที่แล้ว ก็เลยนำมาแก้ได้ดังนี้...

               

       ホテルのロビーで二人の男性が同じソファーに座っています。眼鏡をかけている男性は新聞を読んでいます。もう一人の男性は特に何をするでもなくあたりを見回って、地図を手に持った外国人のおじさんと目が合ってしまいました。その外国人がにこにこして、何かを尋ねようと目が合った男性に歩み寄ってきました。その男性が外国語ができないから困って、逃げたくなります。逃げる方法を考えている時、隣に新聞を読んでいる男性を見て、彼の近くに座り新聞の陰に隠れました。

สิ่งที่เราได้แก้ไป 
1. คำศัพท์ที่ตอนนั้นเราไม่รู้ เช่น あたりを見回る、歩み寄ってくる เป็นเต้น 

2. แก้เป็น 目が合うกับ 新聞の陰に隠れる ที่ตอนนี้เข้าใจแจ่มแจ้งมาก 

3. อธิบายลักษณะของ 外国人 เพิ่มขึ้น ตรง にこにこして、何かを尋ねようと

4. อธิบายความรู้สึกของตัวผู้ชายที่พอสบตาแล้วอยากหนีไป เพราะว่าตัวเองพูดภาษาต่างประเทศไม่ได้ 　ซึ่งสิ่งนี้ไม่ได้บอกไว้ในภาพ แต่ผู้ที่ดูรูปต้องเข้าใจเอาเองว่าทำไมเขาถึงไม่อยากคุยกับคนต่างชาติ การ　อธิบายแบบนี้น่าจะทำให้คนที่อ่านคำอธิบายเข้าใจได้มากขึ้น ดีกว่าอธิบายแค่ตามภาพที่เห็น 

5. แก้ตรงสุดท้ายที่บอกว่าเขยิบเข้าไปนั่งใกล้ๆคนที่อ่านหนังสือพิมพ์ ตอนแรกใช้คำว่า 一緒にแต่คุณคน　ญี่ปุ่นบอกว่าการใช้คำว่า  一緒に ก็ไม่ได้ทำให้ความรู้สึกใกล้กันมากขึ้น คนอ่านก็จะงงว่าตอนแรกก็　นั่งด้วยกันอยู่แล้วนี่ เราเลยแก้เป็นว่า 近くに座り แทน 

6. แก้จากที่บอกว่า 「男の人が怖くて、新聞を読んでいる人と一緒に座って、自分の顔を新聞　で隠しました」เป็น 「外国語ができないから困って、逃げたくなります」แทน 

    แฮ่! ดูสวยกว่าเดิมหรือยัง? >O< เพราะมีเวลาเขียน มีเวลาหาศัพท์ ถ้าให้พูดสดคงไม่ได้ขนาดนี้ T^T  แต่สักวันฉันจะต้องพูดได้แบบนี้ สู้ต่อไป เย้ววววว (^_________^)/